Na zdjęciu dr Vincenti z barbetami z hodowli Mas de la Chapelle. Tak wyglądały barbety ( i wystawy) w latach trzydziestych. Takich wystaw już nie ma, ale jeśli chodzi o psy to wystarczy zajrzeć na stronę hodowli Von der Leibrucke
Georgia ma naturalny instynkt do noszenia rzeczy (przynoszenia też) które jej się da. Kijka dostała w czasie spaceru z półtora kilometra od samochodu, doniosła go do końca nie wypuszczając z pyska ani nie gryząc. Świetnie rokowania przed kolojenym obozem myśliwskim.
Wszystko czego trzeba to specjalnie i dobrze dobrane szelki (mają właścwie rozkładać obciążenie psa, nie namakać, nie rozciągać się, powinny być tez wytrzymałe tak by mozna było podnieść za nie psa), amortyzator łagodzący gwałtowne szarpnięcia i pas biodrowy.
Dysplazja coxae congenita, czyli wrodzone znieksztalcenie stawu biodrowego jest wadą dziedziczną polegają na niedorozwoju panewki miednicy, jej wiązadła i głowy kości udowej, co daje obraz nadwichnięcia. ZKWP stosuje systematykę przyjętą przez FCI czyli: A – wolny od dysplazji, B – prawie normalny C– lekka dysplazja, D – umiarkowana dysplazja, E – ciężka dysplazja. Psy z oceną A i B mogą być swobodnie używane, wiele klubów na świecie zaleca użycie psów z wynikiem C jedynie z psami z wynikiemmA (np. labradory w Polsce), pozostałe oczywiście są wyłączone z hodowli. ZKWP wymaga badań w kierunku dysplazji jedynie w przypadku kilku ras, co nie zmienia faktu, że każdy rozsądny hodowca powinien takie badania zrobić swoim psom. W Polsce jedynie kilku lekarzy-radiologów posiada uprawnienia do wpisania wyniku badania w kierunku dysplazji do rodowodu. Potwierdzenie wyniku zawsze musi znaleźć się na rodowodzie psa (strona B) w lewym górnym rogu, lekarz oznacza numer porządkowy badania, jego wynik, oraz datę wykonania. Jeżeli pies nie posiada takiej pieczęci w swoim rodowodzie oznacza to, że nie został przebadany przez lekarza uprawnionego przez ZKWP. Badania wykonane gdziekolwiek indziej jest bezwartościowe .
Oslo szuka domu, we francuskim schronisku mieszka od lipca 2011 roku. Jest wysterylizowany i zaczipowany. Bardzo prawdopodobne, że Oslo pochodzi z nierejstrowanego w SCC miotu Barbeta. Psiak jest towarzyski i ufny, największą radość sprawia mu kontkat z człowiekiem. Więcej informacji tutaj
„Pamiętaj !!! Barbet nigdy nie prosi o jedzenie, on pilnuje czy wszystko jest robione tak jak być powinno”
Hodowla „Mas de la Chapelle”, została zarejestrowana w SCC w roku 1933 przez Dr Vincenti. Psy Hourie de Floirac i Iff de Floirac, oba pochodzące z hodowli p. M Le Houelleur, były tymi które dały początek hodowli Mas de la Chapelle. Te dwa barbety miały trzy mioty, a w całej hodowli urodziło się trzydzieści dziewięć psów, jednym z nich była Joyeuse. Dr Vincenti prowadził niezwykle szczegółową księgę hodowlaną. Oto jej fragment – „wymiary” Joyeuse – średniej wielkości pies, 20,4 kg wagi i 49 cm centymetrów wzrostu. Warto zwrócić uwagę na umaszczenie i strukturę sierści. Zdjęcia dzięki uprzejmości rodziny Petre/Vincenti.